Άρθρο της Ελένης Αποσπόρη, Αναπληρώτριας Καθηγήτριας και Προέδρου της Επιτροπής Ισότητας Φύλων (ΕΙΦ) του ΟΠΑ
Η Διεθνής Ημέρα των Γυναικών αποτελεί φόρο τιμής για τις γυναίκες που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για την ισότητα των φύλων. Ταυτόχρονα, αποτελεί και μια συνεχή υπενθύμιση ότι η ισότητα των φύλων απαιτεί αδιάκοπη, εντατική και συντονισμένη προσπάθεια για τη δημιουργία και εφαρμογή πολιτικών έμφυλης ισότητας, για την ουσιαστική ενδυνάμωση των γυναικών και για το σπάσιμο των έμφυλων προκαταλήψεων.
Η τρέχουσα κατάσταση
Η πρόοδος που έχει συντελεστεί στη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των ανδρών και των γυναικών είναι αργή και ο δρόμος για την πλήρη ισότητα είναι μακρύς. Σύμφωνα με το Gender Equality Index του European Institute for Gender Equality για το 2021 [1], μεταξύ 2010 και 2021 ο δείκτης ισότητας των φύλων για την Ευρώπη αυξήθηκε μόλις κατά 4,9 μονάδες (από 63,1/100 το 2010 σε 68,0/100 το 2021). Με αυτό το ρυθμό, η πλήρης ισότητα των φύλων θα απαιτούσε περισσότερες από 6 δεκαετίες για να επιτευχθεί. Οι τομείς στους οποίους η ανισότητα είναι περισσότερο εμφανής είναι εκείνοι που σχετίζονται με την εξουσία, και ιδιαίτερα τη λήψη αποφάσεων οικονομικής φύσης (π.χ. συμμετοχή των γυναικών σε υψηλές διοικητικές θέσεις), τη γνώση, και ιδιαίτερα το διαχωρισμό μεταξύ των φύλων στο αντικείμενο των πανεπιστημιακών σπουδών (μεγαλύτερη συμμετοχή γυναικών σε προγράμματα σπουδών που σχετίζονται με την εκπαίδευση, την υγεία και την κοινωνικές υπηρεσίες σε σύγκριση με τη συμμετοχή τους σε προγράμματα σπουδών που σχετίζονται με τα πεδία ΕΤΜΜ-STEM (Επιστήμη, Τεχνολογία, Μηχανική, Μαθηματικά)), και το χρόνο, και ιδιαίτερα αυτόν που αφιερώνεται σε δραστηριότητες φροντίδας παιδιών ή/και ηλικιωμένων.